| |
|
| |
| |
1. ad Bartholomaeum Fontium |
| |
Dulce mihi quondam studium fuit; inuidia sed me |
| |
Paupertas laceros tuerruit uncta sinus. |
| |
Nunc igitur, quondiam uates fit fabula uulgi, |
| |
Esse reor satius cedere temporibus. |
| |
| |
2. ad Laurentium Medicem |
| |
Cum referam attonito, Medices, tibi carmina plectro, |
| |
Ingeniumque tibi seruiat omne meum, |
| |
Quod tegor attrita ridet plebecula ueste; |
| |
Tegmina quod pedibus sint recutita meis; |
| 5 |
Quod digitos caligae, disrupto carcere, nudos |
| |
Permittunt caelo liberiore frui; |
| |
Intima bombycum uacua est quod stamine uestis, |
| |
Sectaque de caesa uincula fallit oue. |
| |
Ridet; et ignarum sic me putat esse poetam, |
| 10 |
Nec placuisse animo carmina nostra tuo. |
| |
Tu contra effusas toto sic pectore laudes |
| |
Ingeris, ut libris sit data palma meis. |
| |
Hoc tibi si credi cupis et cohibere popellum, |
| |
Laurenti, uestes iam mihi mitte tuas. |
| |
| |
3. ad eumdem |
| |
Dum cupio ingentes numeris tibi soluere grates, |
| |
Laurent, aetatis gloria prima tuae, |
| |
Excita iamdudum longo mihi murumure, tandem |
| |
Adstitit arguta Calliopaea lira. |
| 5 |
Adstitit; inque meo preciosas corpore uestes |
| |
Vt uidit, pauidum rettulit inde pedem, |
| |
Nec potuit culti faciem Dea nosse poetae |
| |
Corporaque in tyrio conspicienda sinu. |
| |
Si minus ergo tibi meritas ago carmine grates, |
| 10 |
Frustrata est calamum Diua uocata meum. |
| |
Mox tibi sublato modulabor pectine uersus, |
| |
Cultibus assuerit cum mea musa nouis. |
| |
| |
4. ad Ponticum |
| |
Pontice, uis nostro cumulum superaddere amori, |
| |
Inque dies fieri semper amabilior? |
| |
Vis mihi uel tenera iucundior esse puella? |
| |
Vis mihi uel geminis charior esse oculis? |
| 5 |
Mitte leues numeros, calamo nec parce iocoso; |
| |
Mitte tuae testes carmina nequitiae. |
| |
Si facies, charo fies mihi charior auro |
| |
Et nitido Phoebi sidere fulgidior; |
| |
At si non facies, uili mihi uilior alga |
| 10 |
Atque asini fies stercore sordidior. |
| |
| |
5. ad Xistum cardinalem |
| |
Quod dubia incerto uariantur nubila Phoebo, |
| |
Dum petis etruscos, maxime Xiste, lares, |
| |
Quid mirare? Tuae sol ipse umbracula fronti |
| |
Obiicit, et radios temperat ipse suos. |
| 5 |
Sic te, Xiste, uidet, sic te non laedit; et uno |
| |
Tempore sic geminum perficit officium. |
| |
Iure igitur parent homines cui sidera parent: |
| |
Spes hominum prima es, primaque cura Deum. |
| |
| |
6. ad eundem |
| |
Tenderet etruscam nuper cum Xistus in urbem, |
| |
Aurea quae magni signa leonis habet, |
| |
Viderat assiduis pallentes solibus herbas, |
| |
Et caua limose flumina sicca sinu; |
| 5 |
Viderat et querulis poscentem uocibus imbres |
| |
Effusas populum congeminare preces. |
| |
Ergo salutiferos suspendit in aethere nimbos, |
| |
Dum pergit lydas Xistus adire domos: |
| |
Inde ubi iam laetus mediae sese intulit urbi, |
| 10 |
Obtulit et Tuscis ora serena piis, |
| |
Ardua laxato discussit nubila caelo, |
| |
Et liquido arentem nectare lauit humum. |
| |
An quisquam neget esse deum te, Xiste, tenentem |
| |
Imperium terris imperiumque polo? |
| |
| |
7. ad eumdem |
| |
Verba dedi Xisto; decet haec dare dona poetam: |
| |
Aera decet Xistum reddere; uerba refert. |
| |
Verum habet ille alios qui dent sibi uerba, fatemur; |
| |
Aera tamen qui nunc det mihi nullus adest. |
| |
| |
8. ad Franciscum Saluiatum |
| |
Quam peto si dederis, dulcis Saluiate, salutem, |
| |
Oh quam conuenient nomina tanta tibi! |
| |
Parua peto, dare magna soles; da parua petenti: |
| |
Parua tamen nescis si dare, magna dato. |
| 5 |
Parua tibi, sed magna mihi sunt ista; rogamus |
| |
De nobis Xisto haec dicere uerba uelis: |
| |
"Est iuuenis; te, Xiste, colit ueneratur amatque; |
| |
Spes sibi tu prima es, primaque cura sibi; |
| |
Nec malus est uates, nec pessima carmina condit, |
| 10 |
Sed nullo hic uates est tamen aere grauis." |
| |
Hoc satis est; diuo mandamus caetera Xisto: |
| |
Sat bene perspiciet quid tua uerba petant. |
| |
| |
9. ad Xistum cardinalem |
| |
Credebam demens Xistum mihi uerba dedisse; |
| |
Fallebar, uates nam mihi uerba dabam. |
| |
Nil queror; insanis mos est dare uerba poetis: |
| |
Di faciant ne sis, Xiste, poeta mihi! |
| |
| |
10. ad eumdem |
| |
Dicenti te, Xiste, deum si dona dedisses |
| |
Quae petiit, iam te diceret esse Iouem. |
| |
| |
11. in aridam populum, quae repente |
| |
ante domum Laurentii reuiruit |
| |
Quod recidiua nouas diffundit uertice frondes |
| |
Quae Medicam surgit populus ante domum, |
| |
Cui quondam, ogygio fierent cum sacra Lyaeo, |
| |
Admouit rapidas ebria turba faces, |
| 5 |
Quid mirum? Herculeis nam cum Laurentius armis |
| |
Aemulus, ausonios temperet arte lares, |
| |
Ipse suas iuueni Tirynthius explicat umbras, |
| |
Implicet ut meritum laeta corona caput. |
| |
Sic quoniam dextro modulatur Apolline carmen, |
| 10 |
Ante suas lauri circumiere comas. |
| |
Nunc igitur, duplici crines lambente corona, |
| |
Se bello ostendet seque ualere toga. |
| |
| |
12. ad Laurentium Medicem, de cane
Hebro |
| |
Quod canis hesperio, Medices, tibi missus ab Hebro |
| |
Terribiles uasto strangulat ore feras, |
| |
Ast hominem pauido metuit contingere rictu, |
| |
Nil mirum; domina conuenit ille suo: |
| 5 |
Sic tua nam sontes, Laurenti, poena coercet, |
| |
Sic referunt abs te praemia digna pii. |
| |
| |
13. ad eumdem |
| |
Inuideo Pisis, Laurenti, nec tamen odi, |
| |
Ne mihi displiceat quae tibi terra placet. |
| |
| |
14. ad eumdem |
| |
Cum commissa sibi tellus malefida negasset |
| |
Semina, et agricolae falleret herba fidem; |
| |
Protinus optatas patriae tua dextera fruges |
| |
Obtulit, et celerem iussit abire famem. |
| 5 |
Nec mora; pisaeis commutas sedibus urbem |
| |
Seruatam, et nimio tempore lentus abes. |
| |
Heu, quid agis? Patriae, Laurens, te redde gementi. |
| |
Non facta est donis laetior illa tuis: |
| |
Maesta dolet, malletque famem perferre priorem |
| 10 |
Quam deiderium patria ferre tui. |
| |
| |
15. ad eumdem |
| |
Celsa triumphatis, Medices, Florentia Pisis |
| |
Inuidet. Vt dominam se putet ipsa, redi. |
| |
| |
16. in eumdem, cum rari querna corona |
| |
fronte redimitum uiderem. ex tempore |
| |
Quam bene glandifera cingis tua tempora quercu, |
| |
Qui ciuem seruas non modo sed populum! |
| |
| |
17. in eumdem |
| |
Ante erat informis, Laurens, tua patria truncus, |
| |
Nunc habet ecce suum, te tribuente, caput. |
| |
Namque tuis nimia est frenata licentia nuper |
| |
Legibus: hoc patriae quis neget esse caput? |
| 5 |
Caeca fuit quondam tua dicta Fluentia: sed nunc |
| |
Cuncta, oculos ille te tribuente, uidet; |
| |
Ocia namque piis statuisti dulcia musis, |
| |
Quas patriae ueros dixeris esse oculos. |
| |
Consilium dic esse aures, quo consulis illi. |
| 10 |
Quod fugit insidias te duce, nare ualet. |
| |
Cum dederit largas illi tua dextera fruges, |
| |
Os habet: hoc totum patria corpus alit. |
| |
Impensis ductuque tuo Volaterra repulsas |
| |
Accepit leges: haec sua dextra fuit. |
| 15 |
Pene puer laeuamque manum clypeumque dedisti, |
| |
Cum tuta a misera seditione fuit. |
| |
Praemia certa manent iustos, rata poena nocentes: |
| |
Hisce urbem pedibus comprobat ire Solon. |
| |
Praeterea auratos posito squallore capillos |
| 20 |
Compsit, et aurata candida ueste nitet: |
| |
Hoc decus educti templorum ad sidera sumptus, |
| |
Hoc Medicae praestant ardua tecta domus. |
| |
Sic patriam gignis, Laurens, educis et ornas, |
| |
Patria sic uero te uocat ore patrem. |
| |
| |
18. ad Panaetium |
| |
Tantus amor tuus est in me, tamque omne, Panaeti, |
| |
Exemplum ueteris uincis amicitiae, |
| |
Vt tibi collatus iuuenis phocaeus Orestem |
| |
Oderit, et spernat Thesea Pirithous, |
| 5 |
Sicanium Pyladen credatur fallere Damon, |
| |
Vixque bonum fraenis Castora frater amet. |
| |
Non tu unam pro me mortem sed mille subires, |
| |
Pro me sisyphium non fugeres lapidem. |
| |
Nunc solum hoc tanto refero mercedis amori, |
| 10 |
Quod me abs te solo uictum in amore puto. |
| |
| |
19. ad Iouianum Crassum monopoliten |
| |
Non rara atthaeae quod amem te gloria linguae |
| |
Causa est, non latiae copia non solymae, |
| |
Non acre ingenium, non lingua diserta, nec oris |
| |
Gratia, nec uersus uena benigna tui; |
| 5 |
Sed quod inest rarus tibi, Crasse, in pectore candor: |
| |
Quem nisi amem, rabida tigride natus ero. |
| |
Nec te ut amem causa est; haec me abs te cogit amari: |
| |
Crede mihi, pretium est solus amoris amor. |
| |
| |
20. de Domitio et Marsilio |
| |
Audit Marsilius missam, missam facis illam |
| |
Tu, Domiti: magis est relligiosus uter? |
| |
Quis dubitet? Tanto es tu relligiosior illo, |
| |
Quanto audire minus est bona quam facere. |
| |
| |
21. in Marsilium |
| |
Mors, ingenium, musas, sophianmque supremam |
| |
Vis uno dicam nomine? Marsilius. |
| |
| |
22. in Demetrium cretensem |
| |
et Dionysium Parauisinum, |
| |
graecorum uoluminum impressores |
| |
Qui colis Aenidas, graios quoque uolue libellos; |
| |
Namque illas genuit Graecia non Latium. |
| |
En Parauisinus quanta hos Dionysius arte |
| |
Imprimit, en quanto cernitis ingenio! |
| 5 |
Te quoque, Demetri, ponto circumsona Crete |
| |
Tanti operis nobis edidit artificem. |
| |
Turce, quid insultas? Tu graeca uolumina perdis; |
| |
Hi pariunt. Hydrae, nunc age, colla seca. |
| |
| |
23. ad Fabianum, de Antonio tusco |
| |
extemporali porta |
| |
Tuscus ab othrysio, Fabiane, Antonius Orpheo |
| |
Hoc differt: homines hic trahit, ille feras. |
| |
| |
24. in libellum elegiarum Naldi
poetae |
| |
Dum celebrat Medicem Naldus, dum laudat amicam, |
| |
Et pariter gemino raptus amore canit, |
| |
Tam lepidum unanimes illi ornauere libellum |
| |
Phoebus, Amor, Pallas, Gratia, Musa, Fides. |
| |
| |
25. ad Gaddium |
| |
Delitias tibi Roma suas, Florentia, Gaddi, |
| |
Datque suas. O quam delitiosus homo es! |
| |
| |
26. ad Laurentium Medicem, pro
sacerdotio |
| |
accepto in templo diui Pauli, |
| |
cum adhuc sub judice lis esset |
| |
Gratatur, Laurens, uenienti nuper in urbem |
| |
Quantum hominum tota uiuit in urbe mihi. |
| |
Vtque omneis taceam studium quos copulat aut tu, |
| |
Quosque uetus nobis uinxit amicitia, |
| 5 |
Caupo, auces, lanius, pistor, cocus, institor urgent; |
| |
Hinc me ungit tactu fartor, at inde cocus: |
| |
Hic me ueste trahit, hinc basior, inde salutor; |
| |
Occurro his uultu, lumine, uoce, manu. |
| |
Gratamur, Paulum quod habes. - Vox omnibus haec est. |
| 10 |
Non habeo paulum - dico. Quid ergo? - Nihil. - |
| |
| |
27. in Laurentium Iuliumque Petri
filios, |
| |
fratres piissimos |
| |
Nec tanta oebalios tenuit concordia fratres, |
| |
Nec tanto Atridas foedere iunxit amor, |
| |
Implicuit quanto Medicum duo pectora nexu |
| |
Mitis amor, concors gratia, pura fides. |
| 5 |
Vnum uelle animis, unum est quoque nolle duobus, |
| |
Corque sibi alterna dant capiuntque manu. |
| |
Esse quid hoc dicam, Iuli, et tu, maxime Laurens? |
| |
Anne duos una mente calere putem? |
| |
| |
28. ad Laurentium Medicem |
| |
O ego si possem laqueo subducere collum, |
| |
Et pedicis uinctos explicuisse pedes! |
| |
Haud equidem dubitem uolucres superare canendo |
| |
Quas aluit campis unda caystra suis. |
| 5 |
At nunc, phoebeos inter uelut auser olores, |
| |
Agrestem rauco gutture fundo sonum. |
| |
Sed facile expediar, Medices, flamque canorus, |
| |
Si modo tu dicas: Politiane, ueni. |
| |
| |
29. Laurentio Medici maecenati suo |
| |
Sum tuus, o Medices; fateor, tuque ipse fateris: |
| |
Sum tuus usque; tui sit tibi cura, precor. |
| |
Heu pereo! Heu lacerant gemini mea corda leones! |
| |
Eripe me rabidis, spes mea sola, feris. |
| |
| |
30. ad Laurentium Medicem Petri
Francisci filium |
| |
Quaeris quid mihi de tuo Marullo, |
| |
Laurenti, uideatur? Est poeta |
| |
Vnus qui referat suum Catullum, |
| |
Aut si quid tenerum magis Catullo est. |
| 5 |
Nil argutius elegantiusque |
| |
Isto quem tibi dedicat libello; |
| |
Nec tota prata coloribus nouum uer |
| |
Pingit, lassula cum reuersa hirundo, |
| |
Quam carmen uarium tui Marulli est: |
| 10 |
Cuius delitias, facetiasque, |
| |
Lusus, nequitias, sales, lepores |
| |
Nuper Roma legens superba, dixit: |
| |
Quo iam se mihi comparent Athenae? |
| |
| |
31. ad eumdem |
| |
Quod plane uenerem tuus Marullus, |
| |
Laurenti, referat nouo libello, |
| |
Miraris, uideo, rogasque caussam. |
| |
Scis ut bella gerat colatque martem: |
| 5 |
Mars ergo Venerem suo clienti |
| |
Ostendit modo, quam statim Marullus |
| |
Pictam rettulit in nouo libello. |
| |
| |
32. in Ciccham senensem |
| |
Mnemosyne audito senensis carmine Cicchae: |
| |
Quando, inquit, decima es nata puella mihi? |
| |
| |
33. ad Galeotum, principem fauentinum |
| |
Cur promissa tibi tuus poeta |
| |
Nondum praestiterit, rogas? Poeta est. |
| |
| |
34. ad Laurentium Medicem, |
| |
extemporaneum epigramma |
| |
O ego quam cupio reducis contingere dextram, |
| |
Laurenti, et laeto dicere laetus aue! |
| |
Maxima sed densum capiunt uix atria uulgus, |
| |
Tota salutantum uocibus aula fremit. |
| 5 |
Vndique purpurei Medicem pia turba senatus |
| |
Stat circum; cunctis celsior ipse patet. |
| |
Quid faciam? Accedam? Nequeo; uetat inuida turba. |
| |
Alloquar? At pauido torpet in ore sonus. |
| |
Aspiciam? Licet hoc, toto nam uertice supra est; |
| 10 |
Non omne officium turba molesta negas. |
| |
Aspice sublimi quem uertice fundit honorem, |
| |
Sidereo quantum spargit ab ore iubar; |
| |
Quae reducis facies, laetis quam laetus amicis |
| |
Respondet nutu, lumine, uoce, manu. |
| 15 |
Nil agimus; cupio solitam de more salutem |
| |
Dicere, et officium persoluisse meum. |
| |
Ite mei uersus, Medicique haec dicite nostro: |
| |
Angelus hoc mittit Politianus aue. |
| |
| |
35. ad eumdem |
| |
Nescio quos media coeli de sede petitos |
| |
Luminibus radios suspicor esse tuis. |
| |
Nam quoties oculos in me conuertis amicos, |
| |
Complector cunctas pectore laetitias; |
| 5 |
Tunc faciles subeunt musae, tunc ipse uidetur |
| |
Purus apollinei sideris esse nitor. |
| |
At quoties oculos a me deflectis amicos, |
| |
Complector nullas pectore laetitias; |
| |
Non faciles subeunt musae, non ipse uidetur |
| 10 |
Purus apollinei sideris esse nitor. |
| |
Cur ergo auertis, Laurenti, lumina? Redde |
| |
Redde meis, quaeso, lumina luminibus; |
| |
Laetitias mihi redde meas; redde, inuide, musas |
| |
Quas tua mi rapiunt lumina: sed propera. |
| |
| |
36. ad eumdem |
| |
Quicquid habent Natura tibi et Fortuna dederunt, |
| |
Sed tamen haec superas munera consilio: |
| |
Nam sunt illa quidem paucis communia tecum, |
| |
Maxima consilii gloria tota tua est. |
| 5 |
Consilio quid agis cupiunt imitarier omnes, |
| |
Laurenti, rerum maxime; nemo potest. |
| |
| |
37. ad Bassum |
| |
Basse, licet ueterum monimenta reuoluat auorum, |
| |
Vix quem Fama tibi conferat iuueniet: |
| |
Omnia nam tibi sunt fuerant quae singula priscis, |
| |
Fecisset triplex qualia uix Erilus. |
| 5 |
Tu mittis lydos aeterna in saecula fastos, |
| |
Tu conferre audes cum Cicerone manum: |
| |
Tu breuibus claudis lasciua epigrammata chartis, |
| |
Et tener exiguos ludis amans elegos: |
| |
Idem et pindaricos gaudes recludere fontes, |
| 10 |
Vt uenusina tibi barbitos astupeat: |
| |
Ecce syracusias tentas inflare cicutas, |
| |
Non iam hic in syluis Tityrus unus erit: |
| |
Iam chaos antiquum primamque euoluere molem |
| |
Incipis, et grandi protinus ore tonas; |
| 15 |
Iam Maro te torua respectat fronte secundum, |
| |
Iam pauet et sceptris gloria prisca suis. |
| |
Vtque intret biferi si uirgo rosaria Paesti, |
| |
Quam primo carpat uix sciat illa rosam, |
| |
Sic tot Fama tuae cernens miracula laudis, |
| 20 |
Palmam cui primum deferat in dubio est. |
| |
| |
38. in eumdem |
| |
Carmina cum Basso deberem, carmina misi; |
| |
Rettulit ille meis carmina carminibus. |
| |
Qualia sub densis uolucris nec Daulias umbris |
| |
Eridani in ripis, nec canit albus olor. |
| 5 |
Sic sua cum lycio donasset ahenea Glauco, |
| |
Aurea Tydides rettulit arma domum. |
| |
| |
39. in equum Laurentii Medicis |
| |
Et uolucrem et zephyros crusu praeuertitur ipsos |
| |
Quem tibi misit equum barbara, Laure, Nomas. |
| |
Cesserit huic pauidas submittens Pegasus alas, |
| |
Iamque deo parens Cyllarus oebalidae. |
| 5 |
Hunc aut carceribus aut meta cernere in ipsa, |
| |
Laure, licet; medio non licet in stadio. |
| |
| |
40. ad Laurentium Medicem |
| |
Cui tua gesta licet breuibus comprendere, Laurens, |
| |
Ille breui coelum claudet et astra manu. |
| |
| |
41. ad eumdem |
| |
Num tibi littorea collectum Anthedone gramen |
| |
Diuinum extemplo pectus et ora dedit? |
| |
Nil mortale sapis, Laurens, sed pectore coelum, |
| |
Sed coelum lingua mente animoque refers. |
| 5 |
Cum referas coelum, coelum tibi praemia fiet: |
| |
Tu cito parta tamen praemia sero pete. |
| |
| |
42. ad eumdem, uotum |
| |
Det tibi nestoreos, Laurenti, Iuppiter annos, |
| |
Nestoreum quoniam pectus et ora dedit. |
| |
| |
43. in Mabilium |
| |
Innumerae tibi sunt, Mabili, in carmine mendae, |
| |
Atque ubi sint quaeris: per mare quaeris aquam. |
| |
| |
44. in eumdem |
| |
Quod uestes oleo geris perunctas, |
| |
Mucco et puluere sordidas, Mabili; |
| |
Quod lardum madido fluit capillo, |
| |
Pleno furfuribusque uermibusque |
| 5 |
Et cadaueribus pedunculorum; |
| |
Quod fuligine squallet atra barba, |
| |
Quam rodunt tineae pulexque saltans; |
| |
Quod muccosa tibi seges pilorum |
| |
Extat maribus usque pulyposis, |
| 10 |
Qua septem lepores queant latere; |
| |
Quod gingiuaque buxeique dentes |
| |
Sordent ploxonio, ac putente in ala |
| |
Educas olidae marem capellae; |
| |
Quodque unguis sanie rubet cruenta, |
| 15 |
Saepe ut lucifugam putem esse blactam, |
| |
Coenae relliquiasque pridianae |
| |
Incrementa manus habent uoracis; |
| |
His te ex omnibus esse quis poetam, |
| |
Vatem, fatidicum neget, Mabili? |
| 20 |
Tales Caecilios fuisse credo, |
| |
Plautos, Pacuuiosque, Naeuiosque, |
| |
Aut si quis Curium boues sequentem |
| |
Traxit uersibus ulmeum in theatrum. |
| |
Coeli numina quod negas deumque, |
| 25 |
Lucreti fuit hoc et Euripidis. |
| |
Paedicas; fuit hoc Maronianum, |
| |
Paedicauit Anacreon Bathyllum. |
| |
Insanis; Colophonius poeta es. |
| |
Iam iam phthiriasi scaturiente |
| 30 |
Semesus cadis et foraminatis |
| |
Membris; hoc Pherecide habes tragoedi. |
| |
De cunctis male dicis; hoc poeta es. |
| |
Es mendax, leuis, insolens, ineptus, |
| |
Insulsus, petulans; et his poeta es. |
| 35 |
Quid multis moror? Es poeta totus; |
| |
Possum hoc indiciis probare centum. |
| |
Quo uulgus negat esse te poetam, |
| |
Id quiddam est minimum neque adnotandum, |
| |
Quod uexas miseras subinde chartas |
| 40 |
Plenis uersibus inficetiarum. |
| |
| |
45. in eumdem, de curto et longo |
| |
Quod me scire negas uel curtum scribere carmen |
| |
Vel longum, fateor, solus utrumque facis. |
| |
Nil breue nil medium est. Longum est curtumue, Mabili, |
| |
Quicquid habes, quicquid aut geris aut loqueris. |
| 5 |
Proximus a primo tibi pes est tempore curtus, |
| |
Quando expediuit inseris hexametro. |
| |
Altera curta tibi solea est, curtumque, Mabili, |
| |
Subligar; erumpunt hinc digit, hinc ueretrum. |
| |
Siquis forte tuas studeat componere laudes, |
| 10 |
Vno longus erit hic quoque uersiculo; |
| |
At siquis scribat quot habent tua carmina mendas, |
| |
Conficiet curtas hic uel hic Iliadas. |
| |
Quae semper fellat dicit periuria semper, |
| |
Longa tibi lingua est; hac cito curtus eris. |
| 15 |
Quod uacat, est longum caput atque enorme, Mabili, |
| |
Iudice uel cerebro; si quod inest, rogita. |
| |
Verum alia est aliis sententia, namque Phrenesis |
| |
Conqueritur capitis de breuitate tui; |
| |
Qui cerebro tenus id lacerant, curtum esse fatentur; |
| 20 |
Tu quoque mox curto curtus eris capite: |
| |
Quamquam id carnifices nondum statuere, sed ingens |
| |
De te certamen est gladio et crucibus; |
| |
Hoc spurci mores impura hoc uita meretur, |
| |
Obscoenoque animus corpore sordidior. |
| 25 |
Quid moror his? Nam si prolixum singula narrans |
| |
In te ego nunc libru, scripsero, curtus erit. |
| |
| |
46. in eumdem, minitantem nouum |
| |
se fulgur uerosque tonitrus missurum |
| |
Quod fulgur mihi te nouum, Mabili, |
| |
Missurum et tonitrus minere ueros, |
| |
Nil est: nouimus hos neque esse fictos; |
| |
Nam ueros tuus esse odor probauit. |
| |
| |
47. in eumdem |
| |
Si iam carmina nostra te, Mabili, |
| |
Vrgent ad laqueum, miser, crucemque, |
| |
Ne, quaeso, propera mori, tuum ne |
| |
Fraudes carnificem suo lucello. |
| 5 |
Namque est percupidus tui, ac libenter |
| |
Is tantum tibi dempserit laboris. |
| |
Quid? Nostin' hominem? Negas? At idem est |
| |
Aurem qui secuit tibi sinistram. |
| |
| |
48. in eiusdem inertem maledicentiam |
| |
Ore tibi pauci, sed nulli in carmine dentes |
| |
Cum sint, atque illi sint putridi et ueteres, |
| |
Allatras; ut cum nequeas mordere, Mabili, |
| |
Latratu ostendas te tamen esse canem. |
| |
| |
49. in eumdem, quod perturbatus
respondeat |
| |
Iratus nimium nobis, sed iure, Mabili; |
| |
Vrgeris nostris iam, puto, carminibus. |
| |
Ipse iocor tecum ridens, sed iure, Mabili; |
| |
Quis non rideret carmina, quaeso, tua? |
| |
| |
50. in eumdem, responsum |
| |
Quod nasum mihi quod reflexa colla |
| |
Demens obiicis, esse utrumque nostrum |
| |
Assertor ueniam uel ipse; nam me |
| |
Nil nasutius est sagaciusque, |
| 5 |
In te dum liceat uibrare nasum. |
| |
Nam quis te, rogo, sic inelegantem, |
| |
Insulsum, illeppidum uidens, ineptum, |
| |
Versus scribere prorsus infacetos, |
| |
Non centum cupiat sibi esse nasos? |
| 10 |
Centum rhinocerotas atque barros, |
| |
Ronchos, auriculas, ciconiasque, |
| |
Cum splene et petulantibus cachinnis? |
| |
Condas te in putidum licet lupanar, |
| |
Mergas te in mediis licet cloacis, |
| 15 |
Non cedas olida licet latrina, |
| |
Quoquo diffugias pauens, Mabili, |
| |
Nostrum non poteris latere nasum. |
| |
Prendam te miser, utque trux molossus |
| |
Frangam dentibus imbecille tergum. |
| 20 |
Sed nasus superest tibi, Mabili, |
| |
Curtus, dimidiatus, osseusque, |
| |
In quo pulypus exurit, uel ipse |
| |
Quo cimex posuit sibi cubile, |
| |
Quo tutas pulices habent latebras, |
| 25 |
Qui iam peruius est adusque frontem, |
| |
In quo nidificare uespa possit, |
| |
Qui neutro patet indeceus hiatu; |
| |
Clausus sentibus hic quibus, sed ille |
| |
Plenus cassibus est araneorum. |
| 30 |
Sed quid te cruciat, reflexa colla |
| |
Si interdum gero? Num parum uidetur, |
| |
Si pronos statuis tuos cinaedos? |
| |
Si pronum statuent, miser Mabili, |
| |
Mox te carnificis manus, uelut nunc |
| 35 |
Pronum te statuunt mutoniati? |
| |
Atqui tu resupina colla demens |
| |
Posthac desine iam mihi exprobrare: |
| |
Nam qui pronus obambulas popinas, |
| |
Spurcatum caput erigas libenter, |
| 40 |
Si pondeus sinat herniae, Mabili. |
| |
| |
51. in eumdem, de domo |
| |
Haeres relictus a parente sordido, |
| |
Ille impudicus, temulentus, aleo, |
| |
Spurcus, lutosus, paedicosus, hispidus, |
| |
Pannosus, unctus, caprimulgus, horridus, |
| 5 |
Edax, ineptus, insolens Mabilius, |
| |
Vno expatrauit patrimonium die |
| |
Gula helluante, cunnilingis osculis, |
| |
Vorace culo et exfutata mentula. |
| |
Mox cum super uix quindecim nummi forent, |
| 10 |
Rebus cauendi iam suis tempus ratus, |
| |
Emit lacertis et colubris hospitam |
| |
Domum, rigentem senticetis et rubis, |
| |
Familiarem uulturi et bubonibus; |
| |
In qua solebat turba mendicantium, |
| 15 |
Longis coactos esuritionibus, |
| |
Mandare terrae turgidi uentris cibos; |
| |
Qua contumaces Aeolus uentos solet |
| |
Punire clausos; qua recuset Tantalus |
| |
Siticulosam ditis horridi Styga |
| 20 |
Mutare, et Aetnae centiceps gigas onus. |
| |
Nec uendere illam nec locare, si uelit, |
| |
Donare nec Mabilius cuiquam potest: |
| |
Mutare dominum domus haec nescit suum. |
| |
Quantum libet Mabilius sit prodigus, |
| 25 |
Profundat ore, pene, podice et manu, |
| |
Quam nunc sit esse non potest pauper magis: |
| |
Fecit lucrum ingens, hanc emens, Mabilius. |
| |
| |
52. in eumdem, epitaphion |
| |
Flecte, uiator, iter; foetet: nam putre Mabili |
| |
Hac fouea corpus conditur atque animus. |
| |
| |
53. in inuidum |
| |
Quisquis es obscuro uatem qui dente lacessis |
| |
Maiorem tristi, degener, inuidia, |
| |
Vsque late lucemque paue, blactarius auctor, |
| |
Liuidior Graecis barbariorque tuis. |
| 5 |
Quosque fames opicis ad nos emisit Athenis, |
| |
Hos audi; gens est auribus apta Midae. |
| |
| |
54. in inuidum |
| |
Carpit libellos inuidus meos quidam |
| |
Gibber, pusillus, crispulus, macer, blaesus. |
| |
Meos libellos, meque, si libet, carpat, |
| |
Et calcet, et commingat: haec feram cuncta; |
| 5 |
Dum nec libellos inuidus meos iste |
| |
Gibber, pusillus, crispulus, macer, blaesus, |
| |
Nec me ausit unquam basiare. - Cur? - Fellat. |
| |
| |
55. in picturam puellae, |
| |
quae in deliciis Laurentio Medici est |
| |
Ne dubita, picta est quam cernis uirgo: sed acres |
| |
Hisce oculis flammas eiaculatur Amor; |
| |
Hisce oculis uocem dedit ars, linguaeque negauit. |
| |
Heu fuge! Sed nulla est iam fuga: uulnus habes. |
| |
| |
56. Iulio Medici |
| |
A te deceptam, Iuli crudelis, amantem |
| |
Dispeream uersu dicere ni cupio! |
| |
Tentantem reuocat fallacis cura puellae, |
| |
Quae me quae pactam fallit acerba fidem. |
| 5 |
Deceptam atque tuam cupio celebrare puellam, |
| |
Fallentem atque meam flectere discupio. |
| |
| |
57. in puellam morientem |
| |
Quaerenti Venerem diu negasti: |
| |
Sed dum mi toties pudet negare, |
| |
Tandem occasio iusta pernegandi |
| |
Inuenta est; moreris. Vafra es sagaxque! |
| |
| |
58. in Argum |
| |
Quid tibi uis gelidos seruans, uigil Arge, liquores? |
| |
Quid nitidum ad fontem ferre gradum prohibes? |
| |
Obscoenos hinc pelle sues armenta ferasque: |
| |
Non peto membra istis fontibus abluere, |
| 5 |
Non lymphas turbare paro: da tingere fauces, |
| |
Exiguo liceat rore leuare sitim. |
| |
Hostibus hoc Langia dedit, potumque uetantes |
| |
Ruricolae in nigro gurgite nunc saliunt. |
| |
Quid, quod adest aestas? Quid, quod sitis ipse, uolensque |
| 10 |
Supplicio infelix tantaleo frueris? |
| |
Ista quidem diues sed non est uena perennis, |
| |
Iam custoditas prohibet aestus aquas: |
| |
Quod serues nil postmodo erit. Quid, inepte, moraris? |
| |
Vnda perit: bibe tu; uel sine, quaeso, bibam. |
| |
| |
59. in Floram |
| |
Plectron habet citharae mea Flora et plectron amoris; |
| |
Hoc mentem plectro percutit, hoc citharam. |
| |
Ah miserum si cui dura est, si quem aspicit illa! |
| |
Alter is Anchises, alter Adonis erit. |
| |
| |
60. in puellam |
| |
Nix ipsa es uirgo, et niue ludis. Lude; sed ante |
| |
Quam pereat candor, fac rigor ut pereat. |
| |
| |
61. de seipso semper amante |
| |
Sex ego cum plena perago trieteride lustra, |
| |
Nec placet in speculo iam mea forma mihi; |
| |
Nec responsurum spes improba fingit amorem, |
| |
Blanditiisque leuem suspicor esse fidem. |
| 5 |
Cum tamen haec ita sint, capior miser illice uultu, |
| |
Et nunquam a dura compede soluor amans. |
| |
Iam iam, militia nostrae contenta iuuentae, |
| |
Desinat aut ceston commodet alma Venus. |
| |
| |
62. in Chrysocomum |
| |
Aspicis ut fuluo radiat coma pressa galere, |
| |
Vt nitido Phoebi sidere pura micat. |
| |
Tam bene callaicis liquidum fornacibus aurum, |
| |
Tam bene nec fusis fulget Apollo comis. |
| 5 |
Sed quid ago? En crinem penitus uultumque retexit |
| |
Chrysocomus, iam non inuidet hora mihi. |
| |
O ego ter foelix! Ergo haec... mihi fas est |
| |
Cernere? Sunt sunt haec sidera non oculi. |
| |
Nil me fallis, Amor; clausum hoc te lumine cerne |
| 10 |
Iniicere arcanas in mea corda faces. |
| |
| |
63. in eumdem, ad Maronem Vergilium |
| |
Mitteris ad puerum nostri, Maro, pignus amoris. |
| |
Videris hunc, dices: Noster Alexi, uale. |
| |
Viderit hunc tecum, supplex clamabit Alexis: |
| |
Do tibi me, Corydon; da mihi Chrysocomum. |
| |
| |
64. in eumdem |
| |
Allicis, expellis; sequeris, fugis; es pius, es trux; |
| |
Me uis, me non uis; me crucias et amas; |
| |
Promittis, promissa negas; spem mi eripis et das. |
| |
Iam iam ego uel sortem, Tantale, malo tuam. |
| 5 |
Durum ferre sitim circum salientibus undis, |
| |
Durius in medio nectare ferre sitim. |
| |
| |
65. in Albieram Sismundi Stuphae
sponsam, |
| |
fato immaturo ereptam |
| |
Viuebam, fato sum rapta Albiera; coniux |
| |
Sismundus uitam reddidit en iterum: |
| |
Nam faciem et claram caelato marmore formam, |
| |
Ingenium et mores carmine restituit. |
| |
| |
66. in eamdem |
| |
Viua tibi fueram, coniux, Albiera semper |
| |
Chara quidem, nunc sum mortua chara magis, |
| |
Debebam uiuens tibi, sed mage rapta: uoluptas |
| |
Illa fuit, uerum haec proxima relligio est. |
| |
| |
67. in eamdem |
| |
Morte una geminam sum nacta Albiera uitam; |
| |
Fama etenim terras, spiritus astra colit. |
| |
Fama olim, nunquam sed spiritus occidet; haec mi |
| |
Vita quidem semper uiuet, at illa diu. |
| |
| |
68. in eamdem |
| |
Mortalis fueram dum uixi Albiera, coniux |
| |
Sismunde; at nunc sum, mortua facta dea. |
| |
| |
69. in eamdem |
| |
Quod tibi, uir, tenera sum rapta Albiera iuuenta, |
| |
Ne geme; cum dulce est uiuere, dulce mori est. |
| |
| |
70. in eamdem |
| |
Quid quereris? Viuit tua filia coelo |
| |
Albiera: anne deam progenuisse doles? |
| |
| |
71. in Theodorum Gazam |
| |
Heu sacrum caput occubuit Theodorus! Et hora |
| |
Vna obiere omnes relliquiae generis. |
| |
Nec tamen hoc querimus; nimis est potuisse uideri, |
| |
Non erat hic nostro tempore dignus honos: |
| 5 |
Hoc dolet, heu!, quod neutra patri est lingua superstes |
| |
Quae mittat iustas manibus inferias. |
| |
| |
72. in eumdem |
| |
Cum terram hinc nosset Theodorus et aera et undas: |
| |
Iam restant, inquit, sidera; terra, uale. |
| |
| |
73. in eumdem |
| |
Coelicolum (sed caussa latet) mortale parenti |
| |
Inuisa fuerat conditione genus. |
| |
Quum pater omnipotens: Non nunc mea fulmina mittam; |
| |
Altera quae noceant sunt mihi tela magis. |
| 5 |
Dixit; et eloquio gentes fraudare pelasgo |
| |
Destinat heu leto mox, Theodore, tuo. |
| |
O quam saeua fuit dira haec uindicta grauisque! |
| |
Tales quae meruit culpa uidere rogos? |
| |
| |
74. in eumdem |
| |
Diruta barbaricis defessaque Graecia telis |
| |
Sola fuit: Lethen nunc quoque lingua tenet. |
| |
Scilicet haec culti uiguit sub pectore Gazae, |
| |
Et quo cum uiguit pectore fida cadit. |
| 5 |
Multis tanta feri nocuit uictoria Turci; |
| |
Pluribus infesta est mors, Theodore, tua. |
| |
| |
75. in Simonettam |
| |
Dum pulchra effertur nigro Simonetta pheretro, |
| |
Blandus et exanimi spirat in ore lepos, |
| |
Nactus amor tempus quo non sibi turba caueret, |
| |
Iecit ab occlusis mille faces oculis. |
| 5 |
Mille animos cepit uiuentis imagine risus, |
| |
Ac morti insultans: Est mea, dixit, adhuc; |
| |
Est mea, dixit, adhuc; nondum totam eripis illam: |
| |
Illa uel exanimis militat ecce mihi. |
| |
Dixit, et ingemuit: neque, enim satis apta triumphis |
| 10 |
Illa puer uidit tempora, sed lachrymis. |
| |
| |
76. in eamdem |
| |
Cum Simonetta decens media iam in morte labaret: |
| |
Mors, illi quidam, iam prope, dixit, adest. |
| |
Sustulit illa graues oculos; nec territa, dixit: |
| |
Hanc animam nobis qui dedit accipiat. |
| 5 |
Hactenus; et tacuit. Repet hic aeuum omne, uetustas; |
| |
Nil par huic animo quod referatur habes. |
| |
| |
77. in eamdem |
| |
Hic Simonetta iacet, iacet hic simul omnis amorum |
| |
Turba, iacent omnes delitiae et ueneres. |
| |
| |
78. in eamdem |
| |
Aspice ut exiguo capiatur marmore quicquid |
| |
Mortali possit a superis tribui. |
| |
Hic Simonetta iacet, cuius mortalia cuncta |
| |
Concipere immensum non poterant animum; |
| 5 |
Quam neque mors potuit uisa exterrere, deumque |
| |
Mox petiit cui se nympha dedit moriens. |
| |
| |
79. in Campanum |
| |
Ille ego laurigeros cui cinxit et infula crines, |
| |
Campanus, Romae delitium hic iaceo. |
| |
Mi ioca dictarunt Charites; nigro sale Momus, |
| |
Mercurius niueo, tinxit utroque Venus; |
| 5 |
Mi ioca, mi risus, placuit mihi uterque Cupido. |
| |
Si me fles, procul hinc, quaeso, uiator, abi. |
| |
| |
80. in Domitium |
| |
Hunc Domiti siccis tumulum qui transit ocellis, |
| |
Vel Phoebo ignarus uel male gratus homo est. |
| |
Intulit hic uatum caecis pia lumina chartis, |
| |
Obstrusum ad Musas hic patefecit iter. |
| 5 |
Hunc Verona tulit docti patria illa Catulli, |
| |
Huic letum atque urnam Roma dedit iuueni. |
| |
| |
81. in Donatum Azarolum |
| |
Donatus nomen, patria est Florentia, gens mi |
| |
Azarola domus, clarus eram eloquio. |
| |
Francorum ad regem patriae dum orator abirem, |
| |
In Ducis anguigeri moenibus occubui. |
| 5 |
Sic uitam impendi patriae, quae me inde relatum |
| |
Inter maiorum nunc cineres sepelit. |
| |
| |
82. in Domitium |
| |
Adsta, uiator: puluerem uides sacrum, |
| |
Quem uorticosi turbat unda Benaci. |
| |
Hoc mutat ipsum saepe Musa Libethron |
| |
Fontemque Sisyphi ac uireta Permessi, |
| 5 |
Quippe hoc Domitius uagiit solo primum; |
| |
Ille ille doctus, ille quem probe nosti, |
| |
Dictata dantem romulae iuuentuti, |
| |
Mira eruentem sensa de penu uatum. |
| |
Abi, uiator: sat tuis oculis debes. |
| |
| |
83. in Michaelem Verinum |
| |
Verinus Michael florentibus occidit annis, |
| |
Moribus ambiguum maior an ingenio. |
| |
Disticha composuit docto miranda parenti, |
| |
Quae claudunt gyre grandia sensa breui. |
| 5 |
Sola Venus poterat lento succurrere morbo; |
| |
Ne se pollueret, maluit ille mori. |
| |
Sic iacet, heu, patri dolor et decus! Vnde iuuentus |
| |
Exemplum, uates materiam capiant. |
| |
| |
84. in Ioannam Tornabonam |
| |
Stirpe fui, forma, natoque, opibusque, uiroque |
| |
Felix, ingenio, moribus atque animo. |
| |
Sed cum alter partus iam nuptae ageretur et annus, |
| |
Heu! Nondum nata cum sobole interii. |
| 5 |
Tristius ut caderem, tantum mihi Parca bonorum |
| |
Ostendit potius perfida quam tribuit. |
| |
IOANNE ALBIERAE VXORI INCOMPARABILI |
| |
LAVRENTIVS TORNABONVS POS. B. M. |
| |
| |
85. in Antonium de Organis |
| |
Iure nouas talem, Florentia, marmore ciuem, |
| |
Namque diu templi uox fuit ille tui; |
| |
Doctus inaequales digitis et flamine cannas |
| |
In uix credendos pene animare modos. |
| 5 |
Quae non diuerso gens huc properabat ab orbe, |
| |
Vt biberet dulcem carminis aure sonum! |
| |
Sed licet is numeros omnes impleuerit artis, |
| |
Sola tamen summum gratia rara facit. |
| |
| |
86. in Ioctum pictorem |
| |
Ille ego sum per quem pictura extincta reuixit, |
| |
Cui quam recta manus tam fuit et facilis. |
| |
Naturae decerat nostrae quod defuit arti, |
| |
Plus licuit nulli pingere nec melius. |
| 5 |
Miraris turrem egregiam sacro aere sonantem? |
| |
Haec quoque de modulo creuit ad astra meo: |
| |
Denique, sum Iottus. Quid opus fuit illa referre? |
| |
Hoc nomen longi carminis instar erat. |
| |
OB. AN. MCCCXXXVI |
| |
CIVES POS. B. M. |
| |
MCCCCLXXXX |
| |
| |
87. in eumdem |
| |
Pictorem genuit celebrem Florenta Ioctum, |
| |
Quo melior toto nullus in orbe fuit. |
| |
Quem si laudati uidissent tempora Apellis, |
| |
Gloria pictoris non minor huius erat. |
| 5 |
Solus hic ante omnes pictura floruit, a quo |
| |
Posset Alexander pingier ora pati. |
| |
Quin etiam magni turris celeberrima templi, |
| |
Aera ubi sacra sonant, hoc duce celsa manet. |
| |
| |
88. in eumdem |
| |
Ioctus uiuacis picturae lumen et auctor |
| |
His saeclis fulsit: patria grata ualet. |
| |
Vicit apelleas artes et signa Lysippi; |
| |
Mors illum: uiuit gloria, fama, decus. |
| 5 |
Extruxit turrim quam cernis marmore claram. |
| |
Mirae operum laudes urbis et orbis erunt. |
| |
| |
89. in eumdem |
| |
Daedalea quam sit Ioctus celeberrimus arte |
| |
Marmoreae haec testis fabrica turris erit. |
| |
Primus et extinctum picturae Ioctus honorem |
| |
Restituit tabulis, qualis Apellis erat. |
| 5 |
Neue ingrata foret posuit memorabile bustum |
| |
Posteritas, quamquam cuncta per ora uolat. |
| |
| |
90. in eumdem |
| |
Quis fuerit Ioctus picturae gloria cunctis |
| |
Ostendit; nulli qua fuit arte minor. |
| |
Huius et inuentum mirandae haec fabrica turris; |
| |
Plura quoque ingenii sunt monumenta sui. |
| 5 |
Grata igitur posuit celebri Florentia templo |
| |
Hoc bustum, quamquam cuncta per ora uolat. |
| |
| |
91. in eumdem |
| |
Qui decus extinctum picturae reddidit orbi, |
| |
Phidiacas potuit qui superare manus; |
| |
Cuius opus Romae, uariis compacta lapillis, |
| |
Pontificis primi stat ratis ante fores; |
| 5 |
Qui, prope quam cernis turri, miracula Memphym |
| |
Et tua te uetuit marmora, Roma, loqui; |
| |
Hoc tumulo patrio requiescit munere Ioctus. |
| |
Cetera si cupias nosse, loquetur opus. |
| |
| |
92. in Philippum fratrem, pictorem |
| |
Conditus hic ego sum, picturae fama, Philippus: |
| |
Nulli ignota meae est gratia mira manus. |
| |
Artifices potui digitis animare colores, |
| |
Sperataque animos fallere uoce diu. |
| 5 |
Ipsa meis stupuit natura expressa figuris, |
| |
Meque suis fassa est artibus esse parem. |
| |
Marmoreo tumulo Medices Laurentius hic me |
| |
Condidit; ante humili puluere tectus eram. |
| |
| |
93. in aedes publicas Octouirorum
Florentiae |
| |
Si qua fides, scelerum procul o procul ite ministri; |
| |
Hic uos iustitiae poena seuera manet. |
| |
| |
94. in easdem |
| |
Hos etiam coelo praefert Astrea penates; |
| |
Non illi in toto est gratior orbe domus. |
| |
| |
95. in poste cubicoli sui |
| |
Blanda quies habitet; duri procul este labores. |
| |
| |
96. in cubicolo Iuliani Saluiati |
| |
Pectoris interpres, genii domus, hospita curis, |
| |
Cellula sum domini conscia delitiis. |
| |
Hic faciet te Iuno patrem, Cytherea maritum, |
| |
Libertas regem, semideumque sopor. |
| |
| |
97. in fontem Vngari regis |
| |
Vsque fluentina uectum est hoc marmor ab urbe, |
| |
Mathiae ut regi largior unda fluat. |
| |
| |
98. in eumdem |
| |
Tusca manus, Tuscum marmor, rex Vngarus auctor: |
| |
Aureus hoc Ister surgere fonte uelit. |
| |
| |
99. in fontem Laurentii Medicis
Ambram |
| |
Vt lasciua suo furtim daret oscula lauro, |
| |
Ipsa sibi occultas repperit Ambra uias. |
| |
| |
100. in eumdem |
| |
Traxit amatrices haec usque ad limina nymphas, |
| |
Dum iactat laurum saepius Ambra suum. |
| |
| |
101. in fonte baptismatis Florentiae |
| |
Quicquid ab antiqua manauit origine morbi |
| |
Purgabunt istae, si modo credis, aquae. |
| |
| |
102. in horologium, in aede S. Mariae
Nouellae |
| |
Sic fluit occulte, sic multos decipit aetas, |
| |
Sic uenit ad finem quidquid in orbe manet. |
| |
Heu, heu, praeteritum non est reuocabile tempus! |
| |
Heu propius tacito mors uenit ipsa pede! |
| |
| |
103. in Abelis et Caini imaginem, |
| |
in iisdem aedibus |
| |
Abel |
| |
Sacrum pingue dabo, non macrum sacrificabo. |
| |
Cain |
| |
Sacrificabo macrum, non dabo pingue sacrum. |
| |
| |
104. pro Petro Medice, Symbolum |
| |
In uiridi teneras exurit flamma medullas. |
| |
| |
105. in Paulum |
| |
Quae tu condideras damnaui carmina nuper, |
| |
Nec tua damnaui carmina, Paule, tamen. |
| |
Auctor eras, fateor; sed quum sunt edita, Paule, |
| |
Auctoris non sunt carmina sed populi. |
| |
| |
106. in Pamphilum |
| |
Mittis uina mihi: mihi, Pamphile, uina supersunt. |
| |
Vis mage quod placeat mittere? Mitte sitim. |
| |
| |
107. in Corydonem |
| |
Sum puer; exclamas, Corydon, subgisque fateri. |
| |
In te reclamat sed tua barba: uir es. |
| |
| |
108. in leges, extemporale |
| |
Inuentum Attaei dicuntur iura Draconis. |
| |
Vera est fama nimis: nil nisi uirus habent. |
| |
| |
109. in somnos |
| |
O mihi quanta datis fallaces gaudia somni! |
| |
Inuideo, Endymion, Latmia saxa tibi. |
| |
Iam si nil sopor est gelidae nisi mortis imago, |
| |
Omnia mors superat gaudia: Vita, uale! |
| |
| |
110. ad Franciscum |
| |
Scripsit in inuidiam quidam, Francisce, poeta |
| |
Tam bene tam docte, nullus ut inuideat. |
| |
| |
111. in iudaeum, qui ferre petiit |
| |
statuam Virginis Horti S. Michaelis |
| |
Hanc ferro effigiem petiit iudaeus; et index |
| |
Ipse sui, uulgo dilaniatus obit. |
